Nog steeds naar mijn zin
27 februari 2017 - Albany, Nieuw-Zeeland
Hee lieve allemaal,
Allereerst bedankt voor jullie lieve leuke reacties op mijn blog!
Ik ga alweer mijn derde week in, time flies..
Maandag ben ik op de bonne fooi naar LONG BAY geweest met Denis de Duitser. Nog nooit ben ik zo erg verbrand als die dag, van mijn hoofd tot aan mijn tenen, van voren en van achteren, zo rood als een kreeft. Er is hier geen ozonlaag, dus de zon is een killer, ondanks dat je je vaak insmeert met factor 50.. Ik heb mijn lesje wel geleerd.
Dinsdag en donderdag waren mijn eerste dagen met lekker weer bij BeachSeries. Er hing gelijk een hele andere sfeer, mensen die rondhangen, aanmoedigen, chillen en een kijkje komen nemen. Deze dag mocht ik met een professionele camera foto's maken van de runners, happy me.
Woensdag heb ik thuisgewerkt. Ik heb de registratie gedaan en een survey gemaakt. In de avond hebben we met alle roommates samen gegeten, omdat Denis ons ging verlaten.. Na het eten kwamen steeds meer mensen binnenstromen en werd het een gezellig feestje hier thuis!! Helaas moest ik de volgende dag weer hard aan de bak.. Maar het was lekker weer en ik zit in Nieuw-Zeeland, dus ik heb niks te klagen.
Ook vrijdag hadden we een feestje, bij het huis aan de overkant, omdat er weer mensen weg gingen. Gezelligheid kent geen tijd. Gelukkig konden we zaterdag uitslapen en zijn we naar het strand, BROWNS BAY, geweest. ’S Avonds hadden we weer een feestje, dus feestjes genoeg hierzo!
Gisteren hebben we uitgebrakt, letterlijk uitgebrakt. Onze dag bestond uit slapen, rond hangen, chillen en letterlijk niks doen. Aan het einde van de middag zijn we met wat andere mensen naar het strand geweest. Hier hebben we gebbqt en sterren gekeken. Ik heb het nog steeds naar mijn zin!
Papa en mama hebben het ook erg naar hun zin met hun campertje en komen steeds een beetje dichterbij, nog maar even en dan komen ze mijn leventje bekijken en gaan we richting het noorden reizen. Ik heb er zin in!!
Ik weet het, iedereen is natuurlijk ook razend benieuwd naar mijn Engelse skills. Hoe kan Marloes zich staande houden in een land waar Engels de voertaal is? In ons kikkerlandje was dit toch wel een struggle, maar ondanks dat gaat het mij hier redelijk goed af en krijg ik nog complimentjes soms ook. Ofcourse, af en toe weet ik even niet hoe ik iets moet zeggen, maak ik fouten of lach ik gewoon vriendelijke terug als ik het eventjes niet begrijp doordat ze te snel praten of met een heel erg accent. Maar het leren van de taal gaat hier redelijk snel en over het algemeen kan ik de meeste prima verstaan en kan ik mij prima verwoorden. Aan het einde van dit ongelofelijke avontuur hoop ik ‘gemakkelijk’ Engels te praten. Mijn doel komt steeds dichterbij!
Cheers! X
Je zal zien dat je over een half jaar beter Engels spreekt dan Nederlands haha. You go girl!
Yesterday, the birthday from our grand mama 78 year and stil fit arrange
our birthday party with familie and friends.
A lot telephone calls was very nice but we miss the Happy birthday songs.
Never mind at these ace is it not important anymore. Flowers are welcome
and compensate the sphere at home.
Ellen called at 09:30 already from New Zealand and have nice conversation
with Hennie.
Dear Marloes thanks for the nice reporting and we are glad to read the nice
story.
Kind regards from Head village Holland
Leuk om je verhalen en ervaringen te kunnen volgen! Zo te lezen heb je het aardig naar je zin :)
Heel veel plezier en geniet van de zon, hier is het natuurlijk echt Nederlands weer ;)
Liefs Marleen